Ο κρόκος Κοζάνης κατακτά τις ΗΠΑ!

Συμφωνία με την άλλη πλευρά του Ατλαντικού έκλεισαν οι παραγωγοί της Κοζάνης με εταιρεία-κολοσσό των ΗΠΑ στον κλάδο των μπαχαρικών για την πώληση 600 κιλών κρόκου. Πρόκειται για πώληση-μαμούθ, που αντιπροσωπεύει περίπου το ένα τρίτο της ετήσιας παραγωγής της περιοχής και αποδεικνύει ότι ακόμα και στον καιρό της κρίσης ο κρόκος είναι ένα από τα πιο ανταγωνιστικά προϊόντα που παράγονται στη χώρα μας.

Τα τελευταία χρόνια η φήμη του προϊόντος από την Κοζάνη αυξάνεται σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε να θεωρείται απαραίτητη η είσοδος νέων καλλιεργητών, αφού η παραγωγή δεν φτάνει για να καλύψει τη διεθνή ζήτηση. Η πώληση των 600 κιλών κρόκου στην αμερικανική εταιρεία δεν είναι μια μεμονωμένη συναλλαγή που δεν θα έχει συνέχεια. Ανάλογα με την παραγωγή, οι Αμερικανοί θα επανέρχονται κάθε χρόνο για να αγοράσουν ακόμα μεγαλύτερες ποσότητες.

Οι παραγωγοί της Κοζάνης δεν περιορίζουν στις ΗΠΑ τη δραστηριότητά τους. Τις τελευταίες ημέρες έχουν συναντήσεις με επιχειρηματίες από τη Ρωσία με σκοπό να ανοίξουν και αυτή την αγορά. Παρά το γεγονός ότι εξαγωγές γίνονται ήδη σε χώρες όπως η Γαλλία, ο Καναδάς, η Ιορδανία και η Σαουδική Αραβία, το άνοιγμα προς μια τεράστια χώρα όπως η Ρωσία θα έχει μόνο θετικές επιπτώσεις.

Πηγή: imerisia.gr

Πρώτο βραβείο για την μπύρα ΒΙΟΣ 5 σε διεθνή διαγωνισμό καινοτομίας

Σε πρεσβευτή της Ελλάδας στην καινοτομία στα τρόφιμα και ποτά αναδείχθηκε η μπύρα ΒΙΟΣ 5, η πρώτη μπίρα στο κόσμο που παράγεται από τη ζυθοποίηση 5 δημητριακών. Η ΒΙΟΣ 5, που παράγεται από την Αθηναϊκή Ζυθοποιία από 100% ελληνικά δημητριακά, διακρίθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο για τη μοναδική της συνταγή, συγκεντρώνοντας την υψηλότερη βαθμολογία από όλα τα προϊόντα της ελληνικής συμμετοχής και κερδίζοντας έτσι το βραβείο Sial D’Or Country στο διεθνή διαγωνισμό καινοτομίας Sial D’ Or.

Η απονομή του βραβείου πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι στις 21 Οκτωβρίου.

Η μπίρα ΒΙΟΣ 5, που παρουσιάστηκε στην ελληνική αγορά το 2011, αποτελεί παγκόσμια καινοτομία που σχεδιάστηκε και παράγεται εξολοκλήρου στην Ελλάδα. Είναι η πρώτη μπίρα στον κόσμο που παράγεται από τη ζυθοποίηση πέντε δημητριακών (κριθάρι, σιτάρι, σίκαλη, καλαμπόκι και ρύζι), όλα προερχόμενα από την ελληνική γη, τα οποία είναι βασικά για την υγιεινή διατροφή.

Καθένα από αυτά χαρίζει στη ΒΙΟΣ 5 και ένα διαφορετικό στοιχείο στη γεύση της. Το σιτάρι γλυκύτητα, η σίκαλη πικράδα, το καλαμπόκι ελαφρότητα, το ρύζι εκλεπτυσμένη γεύση και βεβαίως το κριθάρι που αποτελεί το κύριο συστατικό της – όλα μαζί συνθέτουν τη ΒΙΟΣ 5 δημιουργώντας μια απολαυστική μεστή γεύση. 

Ο διαγωνισμός Sial D’Or διοργανώνεται ανά διετία στο πλαίσιο της έκθεσης Sial και αποτελεί τη σημαντικότερη διοργάνωση για την καινοτομία για τον κλάδο τροφίμων και ποτών σε παγκόσμιο επίπεδο. Φέτος, στο διαγωνισμό συμμετείχαν προϊόντα από 29 χώρες σε 9 κατηγορίες. Η ΒΙΟΣ 5 εκπροσώπησε τη χώρα μας στην κατηγορία Αλκοολούχα Ποτά, και συγκέντρωσε τη μεγαλύτερη βαθμολογία από όλα τα προϊόντα της ελληνικής συμμετοχής.

Ο Διευθυντής Επικοινωνίας και Εταιρικών Σχέσεων της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας, κ. Μηνάς Μαυρικάκης δήλωσε σχετικά: 

«Η καινοτομία είναι μία από τις βασικές αξίες της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας και ένας τομέας στον οποίο πάντα δίνουμε προτεραιότητα. Όταν σχεδιάζαμε τη ΒΙΟΣ 5 ήμασταν πολύ αισιόδοξοι για το αποτέλεσμα και περιμέναμε τη θερμή υποδοχή του προϊόντος μας από την ελληνική αγορά.
Η παγκόσμια διάκρισή της όμως, μας δίνει ακόμα μεγαλύτερη χαρά, αφού αναδεικνύει σε ένα διεθνές και πολύ αξιόπιστο πλαίσιο την ξεχωριστή δυναμική που διαθέτει το μοναδικό αυτό προϊόν. Το αποτέλεσμα αυτό δικαιώνει τη συντονισμένη προσπάθεια όλων μας να επενδύουμε στην ελληνική αγορά και να ανταποκρινόμαστε στις ανάγκες των καταναλωτών λανσάροντας νέα καινοτόμα προϊόντα, ακόμα και σε περιόδους κρίσης».

Πηγή: eurocharity.gr

Θεραπευτικές τσιπούρες | Καινοτόμος παραγωγή Ελληνικής επιχείρησης

Ελληνικές τσιπούρες που μειώνουν την ρύπανση του περιβάλλοντος και γιατρεύουν τις καρδιοπάθειες, αποτέλεσμα πολυετών ερευνών του Πανεπιστημίου της Αθήνας, είναι το νέο ελληνικό brand που ετοιμάζεται να «ρίξει» στην διεθνή αγορά γνωστή ελληνική εταιρεία. Πρόκειται για μια ελληνική καινοτομία: Το «νόστιμο φάρμακο».

Ελληνικές τσιπούρες που τρέφονται με τα επεξεργασμένα φυτικά απόβλητα των ελαιοτριβείων που απομένουν μετά την έκθλιψη της ελιάς και τα οποία κατά κανόνα απορρίπτονται ανεξέλεγκτα στην ύπαιθρο, κοστίζοντας τόσο περιβαλλοντικά όσο και οικονομικά.

Επεξεργασία

Κατόπιν ειδικής επεξεργασίας, τα απόβλητα αυτά θρέφουν τσιπούρες που με τον τρόπο αυτό γίνονται ικανές μετά την κατανάλωση τους να προστατεύουν τα αγγεία των ανθρώπων ακόμα κι όταν η διατροφή τους θεωρείται κάκιστη.

Μάλιστα αποδείχθηκε ότι βοηθούν στην ίαση των καρδιοπαθειών. Με απλά λόγια, οι ελληνικές «οικολογικές τσιπούρες» αποτελούν αντίβαρο μιας κακής διατροφής αφού σύμφωνα με τους επιστήμονες, λειτουργούν ως «σκούπα» που απομακρύνουν τα λίπη από τις αρτηρίες και ταυτόχρονα απομακρύνουν τον κίνδυνο σχηματισμού αθηρωματικής πλάκας, που αποτελεί βασική αιτία καρδιαγγειακών παθήσεων.

Όλα αυτά αποτελούν αποτέλεσμα μιας πολύχρονης πρωτότυπης έρευνας του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτελέσματα που εξελίσσονται τώρα σε μια καινοτόμα επιχειρηματική δραστηριότητα και μάλιστα σε εποχής έντονης κρίσης, αποδεικνύοντας τις δυνατότητες οικονομικής ανάπτυξης σε συνδυασμό με την προστασία του περιβάλλοντος και την προστασία της δημόσιας υγείας. Τα απόβλητα των ελαιοτριβείων παύουν να ρυπαίνουν το περιβάλλον, αξιοποιούνται για την διατροφή ψαριών που με τη σειρά τους καθίστανται ακόμα πιο ωφέλιμη τροφή για τους ανθρώπους ανοίγοντας σημαντικές επιχειρηματικές ευκαιρίες σε έναν κλάδο, όπως οι ιχθυοκαλλιέργειες όπου η Ελλάδα μπορεί να γίνει παγκόσμια «υπερδύναμη».

Ήδη η χώρα μας κατέχει ξεχωριστή θέση στον κόσμο στην εξαγωγή ψαριών με το 90% της παραγωγής να πωλείται στο εξωτερικό με ετήσιο τζίρο που ξεπερνά τα 650 εκατομμύρια ευρώ σε έναν κλάδο ο οποίος καταγράφει θετικό εμπορικό ισοζύγιο και στον οποίο απασχολούνται αυτή τη στιγμή πάνω από 10.000 εργαζόμενοι με δυνατότητες να δώσει στο εγγύς μέλλον ακόμα περισσότερες θέσεις εργασίας.

Πατέντα

Την «πατέντα» εξασφάλισε ήδη η γνωστή εταιρεία τροφίμων Νηρέας και μέσα στο επόμενο διάστημα θα εξάγει στην διεθνή αγορά το νέο προϊόν, την «οικολογική τσιπούρα» που αναμένεται να κυριαρχήσει, χάρη στις μοναδικές της ιδιότητες αφού προστατεύει από την ανάπτυξη καρδιοπάθειας, άλλα και γιατρεύει ανθρώπους που ήδη πάσχουν από καρδιαγγειακές παθήσεις.

Η εταιρεία συμμετείχε μαζί με άλλες δυο ελληνικές εταιρείες, τη ΜΕΒΓΑΛ και την Φάρμα Αταλάντης – Αγροτική Α.Ε. στην χρηματοδότηση των πειραμάτων με στόχο την επιχειρηματική αξιοποίηση των προοπτικών που διανοίγονται για την ανάπτυξη νέων «λειτουργικών τροφίμων» (δηλαδή, τροφίμων εμπλουτισμένων με πρόσθετα θεραπευτικά συστατικά), συμπληρωμάτων διατροφής και φαρμάκων.

Ειδικά για τα πρώτα, το μέλλον προβλέπεται λαμπρό, καθώς όλα δείχνουν πως στο (όχι πολύ μακρινό) μέλλον θα μπορούμε να προσαρμόζουμε τη δίαιτά μας στις γενετικές μας ανάγκες, ανάλογα με το DNA μας, καταναλώνοντας λειτουργικά τρόφιμα εμπλουτισμένα με ό,τι λείπει στον καθένα, στο πλαίσιο μιας εξατομικευμένης διατροφής.

Πηγή: kala-nea.gr

Η Hewlett-Packard επιλέγει την Ελλάδα ως πύλη εισόδου στην ΕΕ

Το λιμάνι του Πειραιά επέλεξε η Hewlett-Packard ως πύλη εισόδου των προϊόντων της για την ΕΕ. Η συμφωνία της Hewlett-Packard με την COSCO και την ΤραινΟΣΕ είναι μεγάλης σημασίας για την ελληνική οικονομία και δίνει έναν τόνο αισιοδοξίας στην προσπάθεια της κυβέρνησης να δημιουργήσει ανάπτυξη. Επίσης πρόκειται για συμφωνία που στέλνει ισχυρό μήνυμα στις μεγάλες εταιρείες ότι η Ελλάδα είναι μία χώρα που μπορούν να εμπιστευτούν .

Σύμφωνα με πληροφορίες πάνω από δύο τρένα θα αναχωρούν καθημερινά από το λιμάνι του Πειραιά επί 365 ημέρες τον χρόνο προς τις χώρες της Ευρώπης μεταφέροντας τα προϊόντα της Hewlett-Packard. Παλιότερες πληροφορίες έκαναν λόγο σε πρώτη φάση για 20.000 εμπορευματοκιβώτια τον χρόνο. Τα οφέλη θα είναι μεγάλα τόσο για το λιμάνι του Πειραιά όσο και για την ΤραινοΟΣΕ η οποία σύμφωνα με εκτιμήσεις αναμένεται να αυξήσει σημαντικά τα έσοδά της. Η συμφωνία αφορά την μεταφορά όλων των ειδών προϊόντα της Hp όπως είναι υπολογιστές, laptops και εκτυπωτές τα οπoία κατασκευάζονται στην Ασία.

Ο λόγος που η διοίκηση της Hp λιμάνι του Πειραιά και από εκεί τη σιδηροδρομική προώθηση σε όλη την Ευρώπη είναι το γεγονός ότι συντομεύεται ο χρόνος παράδοσης των εμπορευμάτων κατά 4-6 ημέρες σε σχέση με τα λιμάνια της Αμβέρσας και του Ρότερνταμ τα οποία χρησιμοποιούσε μέχρι τώρα η εταιρεία. H εφοδιαστική και μεταφορική δραστηριότητα της HP ανέρχεται σε 50 δισ. δολάρια, εκ των οποίων το μεγαλύτερο ποσοστό αφορούν δραστηριότητες στην Ευρώπη, Βόρεια Αφρική και Μέση Ανατολή.

Η επιλογή του Πειραιά από την COSCO και την ΗΡ ως κεντρικού λιμανιού διανομής των προϊόντων της εταιρίας θα έχει πολύπλευρες θετικές επιπτώσεις τόσο στη δραστηριότητα του λιμανιού, της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, των οδικών μεταφορών και της ελληνικής οικονομίας στο σύνολό της.

 “Η συγκεκριμένη συμφωνία μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα και για άλλες εταιρίες παρομοίου σκοπού που διαθέτουν εφοδιαστικές αλυσίδες στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή και έχουν τις παραγωγικές μονάδες τους στην Κίνα και την Άπω Ανατολή. Εκτιμάται ότι μια τέτοια κίνηση μπορεί να επιφέρει αύξηση του τοπικού φορτίου ως και 50% για το λιμάνι του Πειραιά και αναμένεται να δημιουργήσει εκατοντάδες νέες θέσεις εργασίας” 

επισημαίνουν με ανακοίνωσή τους το υπουργείο Ανάπτυξης και το υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου.

 Πηγή: Protothema.gr

Ελαΐς-Unilever: 110 προϊόντα της Unilever θα παράγονται στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα θα παράγονται 110 κωδικοί της Unilever που σήμερα εισάγονται από την Ευρώπη για να καλύψουν τις ανάγκες της εγχώριας αγοράς, καθιστώντας την Ελαΐς-Unilever Hellas στρατηγικής σημασίας πυλώνα για τον Άγγλο-ολλανδικό όμιλο.

Μέσω της απόφασης αυτής όχι μόνο θα μειωθούν οι εισαγωγές, αλλά θα καταστεί βιώσιμη η λειτουργία και άλλων βιομηχανιών, καθώς οι 110 αυτοί κωδικοί δεν θα παρασκευάζονται από τις παραγωγικές μονάδες της Unilever στην Ελλάδα, αλλά από άλλες ελληνικές εταιρείες για λογαριασμό της πολυεθνικής.

Στις ανακοινώσεις αυτές προέβη την Τετάρτη ο πρόεδρος της εταιρείας κ. Σπύρος Δεσύλλας κατά την παρουσίαση στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης του νέου κέντρου αποθήκευσης και διανομής της εταιρείας που ξεκίνησε να λειτουργεί φέτος στο Σχηματάρι.

Σύμφωνα με την εφημερίδα "Καθημερινή", ήδη οι εταιρείες ΦΑΜΑΡ και Παπουτσάνης παράγουν για λογαριασμό της Unilever τα σαπούνια Lux και μέχρι το τέλος του πρώτου τριμήνου του 2013 αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες για την έναρξη των συνεργασιών και με άλλες βιομηχανίες για την παραγωγή των υπολοίπων κωδικών.

Οι 110 κωδικοί που θα παράγονται πλέον στην Ελλάδα θα αφορούν τις κατηγορίες των απορρυπαντικών, καλλυντικών και ειδών ατομικής υγιεινής, αλλά όχι την κατηγορία των τροφίμων. Αξίζει να σημειωθεί ότι η παραγωγή των προϊόντων αυτών γίνεται μέχρι σήμερα σε εργοστάσια της Unilever κατά κύριο λόγο στη Γαλλία, τη Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η εξέλιξη αυτή θα έχει ως αποτέλεσμα το 2013 το ποσοστό του τζίρου που πραγματοποιεί η Unilever στην Ελλάδα και προέρχεται από την εγχώρια παραγωγή να ανέλθει στο 60% από 55% σήμερα.

"Για εμάς δεν τέθηκε ποτέ το δίλημμα αν μένουμε ή φεύγουμε. Η ιστορικότητα και η συνέχεια του επενδυτικού μας προγράμματος το επιβεβαιώνει. Η Ελλάδα ήταν, είναι και θα είναι πυλώνας ανάπτυξης για τον όμιλο Unilever", τόνισε χαρακτηριστικά ο επικεφαλής της Ελαΐς-Unilever Hellas.

Ο λόγος για τον οποίο η Unilever προχώρησε σε αυτήν την απόφαση τώρα είναι διότι σύμφωνα με τον κ. Δεσύλλα η παραγωγή έχει γίνει ελαφρώς πιο ανταγωνιστική στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα, ενώ θα υπάρχει όφελος και από τη μείωση του κόστους μεταφοράς.

Υπενθυμίζεται ότι το πρώτο "πείραμα" μεταφοράς παραγωγής από το εξωτερικό στις εγχώριες παραγωγικές μονάδες έγινε ήδη από τις αρχές του έτους στον κλάδο των παγωτών. Στο εργοστάσιο της ΕΒΓΑ, τα σήματα της οποίας εξαγόρασε η Ελαΐς-Unilever Hellas το 2010, παράγεται, πέραν των παγωτών ΕΒΓΑ, και μέρος των παγωτών Algida για την ελληνική αγορά που μέχρι πρότινος εισαγόταν, καθώς και ένα μέρος για την ιταλική αγορά με προοπτική το ποσοστό αυτό να αυξηθεί μελλοντικά.

Στην περίπτωση των 110 κωδικών, πάντως, η παραγωγή προβλέπεται ότι θα καλύπτει σχεδόν αποκλειστικά τις ανάγκες της εγχώριας αγοράς και όχι τις εξαγωγές και σε κάθε περίπτωση θα εξαρτηθεί και από τις επιδόσεις της κάθε βιομηχανίας-συνεργάτιδος της Unilever.

Η Ελαΐς-Unilever Hellas ήδη πάντως εξάγει προϊόντα σε 19 χώρες συνολικά με τον τζίρο από αυτές να ανέρχεται σε 30 εκατομμύρια ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 7,5% περίπου του συνολικού κύκλου εργασιών της.

Πέραν, βεβαίως, των εξαγωγών και της μεταφοράς παραγωγής, ιδιαιτέρως σημαντικό για τη λειτουργία της εταιρείας στην Ελλάδα θεωρείται το νέο logistics center στο Σχηματάρι, το οποίο κατασκευάστηκε στη θέση όπου βρισκόταν πρώτα το εργοστάσιο της Unilever για την παραγωγή των σημάτων Knorr.

Πρόκειται για έργο ύψους 11 εκατ. ευρώ, το οποίο χρηματοδοτήθηκε από ίδια κεφάλαια και από τον αναπτυξιακό νόμο, αν και η επιδότηση δεν έχει ακόμη πληρωθεί στην εταιρεία. Με το έργο αυτό ολοκληρώνεται το επενδυτικό πρόγραμμα της Ελαΐς-Unilever Hellas για την περίοδο 2008-2012 συνολικού ύψους 250 εκατ. ευρώ.

Η αποθήκη εμβαδού 15.500 τ.μ. έχει συνολική χωρητικότητα άνω των 15.300 θέσεων και σε αυτήν πέραν των προϊόντων της Unilever αποθηκεύονται και τα ψυγεία παγωτού κατά τη χειμερινή περίοδο. Η εταιρεία, πάντως, βρίσκεται ήδη σε συζητήσεις με άλλες επιχειρήσεις προκειμένου να διαθέτει το κέντρο logistics στο Σχηματάρι και για την αποθήκευση προϊόντων τρίτων.

Μέσω της λειτουργίας του νέου κέντρου αποθήκευσης και διανομής η Unilever έχει ως στόχο την εξοικονόμηση λειτουργικών δαπανών περίπου 2 εκατ. ευρώ. Ερωτηθείς ο κ. Δεσύλλας για τον τρόπο διαχείρισης της κρίσης από την εταιρεία απάντησε χαρακτηριστικά:

"Για να είμαστε καλυμμένοι έχουν λάβει υπόψη το χειρότερο δυνατό σενάριο, ότι δηλαδή η κρίση θα κρατήσει πολλά χρόνια. Εμείς, πάντως, το διάστημα που ακολουθεί θα συνεχίσουμε με πράξεις ανάπτυξης και επιχειρηματικό ρεαλισμό, που στόχο έχει τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και την προετοιμασία της εταιρείας για τη μετά την κρίση εποχή".

Αναφερόμενος, τέλος, στο μείζον ζήτημα της ακρίβειας, ο ίδιος υποστήριξε ότι είναι απολύτως λανθασμένοι οι ισχυρισμοί περί ανατιμήσεων και τους απέδωσε κυρίως στο γεγονός ότι η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) δεν λαμβάνει υπόψη της σειρά παραμέτρων, όπως τις πωλήσεις των προϊόντων σε προσφορά.

Πηγή: News247.gr

Build-IT: Δυναμική παρουσία στο World Future Energy Summit

Η Build-IT, εταιρεία καινοτόμων τεχνολογικών λύσεων στο χώρο της Ευφυούς Διαχείρισης Παραγωγής και Αποθήκευσης Ενέργειας και μέλος του ομίλου εταιρειών της Positive Energy, ήταν η μοναδική ελληνική εταιρεία με εκθεσιακή παρουσία στο μεγαλύτερο event για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στη Μ. Ανατολή, World Future Energy Summit, στο Abu Dhabi από την κρατική εταιρία MASDAR.

Η διοργάνωση προσέλκυσε, για 5η συνεχή χρονιά, το ενδιαφέρον ηγετών κρατών, των μεγαλύτερων εταιρειών του χώρου και χιλιάδων επισκεπτών προερχόμενοι από περισσότερες από 100 χώρες, ενώ φέτος τίμησαν με την παρουσία τους τη διοργάνωση οι Πρωθυπουργοί της Κίνας και της Νότιας Κορέας, οι Πρόεδροι της Ισλανδίας, της Σερβίας και του Κοσόβου καθώς και πλήθος επισήμων προσώπων από διαφορετικές χώρες.

Η Βuild-IT, κατά τη διάρκεια της έκθεσης, με παρουσία εφάμιλλη του κύρους και της επιχειρηματικής της δραστηριότητας μέχρι σήμερα, παρουσίασε στον κόσμο που επισκέφθηκε το περίπτερό της, το οικοσύστημα λύσεων που έχει αναπτύξει για την απομακρυσμένη διαχείριση physical assets, με την επωνυμία MyAssets καθώς επίσης και τις καινοτόμες λύσεις που διαθέτει για την ολοκληρωμένη διαχείριση φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων και την ενεργειακή διαχείριση κτιρίων, PVSense και BuildingSense αντίστοιχα.

Κατά τη διάρκεια των συνεδριών που διεξάγονταν παράλληλα με την έκθεση, πραγματοποίησε σημαντικές συζητήσεις με υψηλόβαθμα στελέχη της Masdar, για τη δημιουργία γραφείου της εταιρείας στο Masdar Free Zone, με στόχο μια εποικοδομητική κοινή συνεργασία για την περαιτέρω ανάπτυξη και προώθηση της λύσης PVSense, στη διεθνή αγορά.

H Build-IT θα συνεχίσει να συμμετέχει σε κάθε σημαντικό γεγονός προώθησης των ΑΠΕ, με κύρια έμφαση στη δημιουργία καινοτόμων λύσεων, με διαρκή έρευνα και παρουσία στα διεθνή δρώμενα που αφορούν στην «πράσινη» επιχειρηματικότητα και με γνώμονα την εξωστρεφή στρατηγική ανάπτυξης που δεν μπορεί παρά να αποτελεί έναν από τους κεντρικούς αναπτυξιακούς στόχους της χώρας μας για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων και μια βιώσιμη προοπτική.

Πηγή άρθρου:Imerisia.gr

Ναουσαίοι συνεταιριστές "κατακτούν" την Κίνα

Εις «οίνου» συμφωνία ήρθαν ζάμπλουτοι Κινέζοι επενδυτές και συνεταιρισμός οινοποιών της Νάουσας. Ο... αρραβώνας έγινε το καλοκαίρι και το φθινόπωρο ήρθε ο γάμος. Τον Ιούλιο πέρασαν οι «βέρες» συνοδεία 260.000 μπουκαλιών εκλεκτού κρασιού και τον Οκτώβριο έβαλαν «στεφάνι» με την υπογραφή δεκαετούς πίστης και αφοσίωσης αξίας αρκετών εκατομμυρίων ευρώ.

 Σύμφωνα με το δημοσίευμα πρόκειται για τη μεγαλύτερη συμφωνία Ελλάδας – Κίνας για εξαγωγή κρασιού, η οποία υπογράφηκε μεταξύ ενός κινεζικού κολοσσού και της συνεταιριστικής οινοποιίας Vaeni της Νάουσας. Με βάση τα συμφωνηθέντα ο συνεταιρισμός οινοποιών θα πουλάει στους Κινέζους, από 1.200.000 έως 3.600.000 φιάλες κρασιού ετησίως. 

 Μάλιστα, σύμφωνα με την Καθημερινή, αν αναλογιστεί κανείς ότι η μεγαλύτερη διακρατική συμφωνία Ελλάδας – Κίνας στον τομέα της εξαγωγής κρασιού, υπογράφτηκε μεταξύ ενός κινέζικου κολοσσού και μιας συνεταιριστικής οινοποιίας κάποιας άσημης πόλης, πρόκειται αν όχι για θαύμα, σίγουρα για κατόρθωμα. Πολύ περισσότερο, όταν η συνεταιριστική ιδέα στη χώρα μας έχει απαξιωθεί εδώ και χρόνια, ταυτισμένη με τη ρεμούλα, τη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία και την κλεψιά. Σίγουρα, επισημαίνεται στο ίδιο δημοσίευμα, ο συγκεκριμένος συνεταιρισμός, συγκροτούμενος από 18 τοπικούς αμπελουργούς, δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία και ο πρόεδρός του, κ. Γιώργος Φουντούλης, σπεύδει να το υπογραμμίσει:

«Παλαιότερα ο συνεταιρισμός ήταν φέουδο των πολιτευτάδων, σήμερα είμαστε όλοι ενωμένοι σαν μια γροθιά, ένας ζωντανός οργανισμός με μεγάλες προοπτικές. Πιστεύουμε στην εξωστρέφεια με κουπί και όχι στα λόγια των πολιτικών».

 Όπως σημειώνεται, στη γενικευμένη καταχνιά της οικονομικής κρίσης, οι συνεταιριστές της Vaeni αποφάσισαν να αναζητήσουν την ελπίδα της επιβίωσής τους χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, στην αγορά της Κίνας.

«Όλα έγιναν με δικές μας προσπάθειες και πολύ κόπο. Στείλαμε εκπροσώπους στη μακρινή Κίνα, πήραμε μέρος σε εκθέσεις όπου προβάλαμε το προϊόν μας, κερδίσαμε την εμπιστοσύνη τους και τώρα μπήκαμε σε καλό δρόμο». 

Οι Κινέζοι έδειξαν να εμπιστεύονται τους Ναουσαίους αμπελουργούς, τους άρεσε και το προϊόν, αλλά για να προχωρήσουν έπρεπε να δουν από πού κρατάει η σκούφια των μελλοντικών τους συνεταίρων.

«Μας κάλεσαν στην Κίνα, όπου μας απέδωσαν τιμές πρωθυπουργού. Στις συναντήσεις και στις δεξιώσεις ήρθαν σπουδαίοι επενδυτές και κυβερνητικοί αξιωματούχοι. Οι άνθρωποι ξέρουν να κάνουν δημόσιες σχέσεις. Υστερα από αυτά ταξίδεψε στη Νάουσα ο ίδιος πρόεδρος του ομίλου κολοσσού, που έδειξε κατενθουσιασμένος».

Σαν πρώτη πράξη για την ευόδωση της συνεργασίας οι συνεταιριστές της Vaeni έστειλαν το καλοκαίρι την πρώτη παρτίδα κρασιών στην Κίνα και τον Οκτώβριο υπογράφηκε δεκαετής συμφωνία για 300 κοντέινερ τον χρόνο, που όπως λέει ο κ. Φουντούλης ανατρέπει το status της οινοπαραγωγικής ζώνης της Νάουσας και της ευρύτερης περιοχής. Τι σημαίνει αυτό; «Σιγά σιγά θα μπορούμε να απορροφήσουμε την παραγωγή της γύρω περιοχής. Ισως και άλλων περιφερειών της Ελλάδας».

 Επιπλέον, κλείστηκε ξεχωριστή συμφωνία για 55.000 φιάλες βιολογικού κρασιού ετησίως, το οποίο θα προορίζεται για εξαιρετικούς πελάτες. Θα παράγεται με βάση το ξινόμαυρο, θα φέρει στην ετικέτα του τον τίτλο «Χρυσός βίος Ελλήνων» και θα κοστίζει 600 ευρώ η φιάλη.

 Πηγή άρθρου: capital.gr

Fereikos-Helix: Οι ελληνίδες γκουρού των σαλιγκαριών

Eνα πιάτο με σαλιγκάρια που κόστιζε 37 ευρώ σε εστιατόριο της Ελβετίας ήταν η αφορμή για τις αδελφές Μαρία και Παναγιώτα Βλάχου να εγκαταλείψουν τις πολλά υποσχόμενες επαγγελματικές δραστηριότητές τους στον χώρο των ξένων γλωσσών και να στραφούν στην εκτροφή σαλιγκαριών. Οπως λένε οι ίδιες, δεν το μετάνιωσαν καθόλου. Σήμερα, μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια, έχουν στήσει μια επικερδή επιχείρηση, ενώ παράλληλα έχουν αναδειχθεί σε «πρέσβειρες καλής θελήσεως» σε ό,τι έχει σχέση με την εκτροφή σαλιγκαριών στην Ελλάδα πουλώντας την τεχνογνωσία που έχουν αποκτήσει σε επίδοξους σαλιγκαροτρόφους.

Το κέντρο της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας στην Κόρινθο το επισκέπτονται κάθε εβδομάδα πάνω από 100 άτομα από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Σκοπός των επισκεπτών η απόκτηση γνώσεων γύρω από την τέχνη της εκτροφής σαλιγκαριών, που τα τελευταία χρόνια αποκτά ολοένα περισσότερους οπαδούς.

Στην Κόρινθο, στην έδρα της εταιρείας Fereikos, η Μαρία και η Παναγιώτα Βλάχου εξασφαλίζουν σε όσους αποφασίσουν να δραστηριοποιηθούν επαγγελματικά στην εκτροφή σαλιγκαριών την αγορά ολόκληρης της παραγωγής τους. Παράλληλα προμηθεύουν τους πελάτες τους παραγωγούς με τους κατάλληλους σπόρους για την τροφή των σαλιγκαριών, τα δίχτυα, αλλά και το γενετικό υλικό. 

Άφησαν τις δουλειές τους. Η Μαρία και η Παναγιώτα δεν ήταν δύο ανεπάγγελτες που αναζητούσαν απεγνωσμένα κάποια δουλειά για να επιβιώσουν. Η Μαρία, προτού στραφεί στη σαλιγκαροτροφία το 2007 με την ίδρυση της εταιρείας Fereikos-Helix, δούλευε ως μεταφράστρια (κατέχει εννέα ξένες γλώσσες!) στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, ενώ προηγουμένως ήταν λέκτορας πορτογαλικής και ιταλικής γλώσσας σε πανεπιστήμια της Ευρώπης, υπήρξε διευθύντρια σπουδών ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο Οικονομικών της Σμύρνης στην Τουρκία (η πρώτη ελληνίδα καθηγήτρια Ελληνικής Γλώσσας μετά την καταστροφή της Σμύρνης). Αλλά και η Παναγιώτα εργαζόταν ως καθηγήτρια ξένων γλωσσών σε φροντιστήρια, καθώς και σε τουριστικές μονάδες και στα ΚΕΕ του Νομού Κορινθίας.

Η μεταπήδησή τους στον επιχειρηματικό στίβο, και μάλιστα σε σχετικά μικρή ηλικία - γύρω στα 25 τους -, σε έναν χώρο με τον οποίο δεν είχαν καμία σχέση δεν πρέπει να είναι άσχετη με το επιχειρηματικό DNA που κληρονόμησαν από τη μητέρα τους, η οποία είχε αναπτύξει και εκείνη επιχειρηματικές δραστηριότητες στο παρελθόν. Η 31χρονη σήμερα Μαρία Βλάχου θυμάται ότι είχε στήσει στο σπίτι τους ένα μικρό περίπτερο και πουλούσε σε συγγενείς και φίλους προϊόντα σε τιμές υψηλότερες από αυτές που τα αγόραζε.

Σήμερα η Fereikos-Helix, η οποία δραστηριοποιείται στη δημιουργία ανοιχτών σαλιγκαροτροφικών μονάδων ολοκληρωμένου βιολογικού κύκλου, παρέχει έλεγχο βιωσιμότητας των εκτροφείων, τεχνογνωσία και παρακολούθηση των μονάδων με τακτικούς ελέγχους από εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό (τέσσερις γεωπόνους και έναν κτηνίατρο), πλήρες πρόγραμμα εργασιών προς τους εκτροφείς και την αγορά του τελικού προϊόντος κατόπιν συμβολαίου. Η Fereikos-Helix, εκτός από την εμπορία φρέσκων σαλιγκαριών, έχει δημιουργήσει μια σειρά τυποποιημένων προϊόντων, τη «Φερέοικος Γεύσεις», για την οποία βραβεύθηκε στην έκθεση «Γεύσεις και Ζωή».

Στο πλαίσιο της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, με βασικό στόχο την προστασία του περιβάλλοντος (δημιουργώντας μόνο εκτροφεία ολοκληρωμένου βιολογικού κύκλου), η Fereikos-Helix ενισχύει, μεταξύ άλλων, την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα των παραμεθόριων περιοχών. Για τις επιχειρηματικές της επιδόσεις η εταιρεία βραβεύθηκε το 2009 με το «Χρυσό Σαλιγκάρι» για την ανάπτυξη της σαλιγκαροτροφίας στην Ελλάδα από το Διεθνές Ινστιτούτο Σαλιγκαροτροφίας και το 2011 με το Διεθνές Βραβείο Σαλιγκαροτροφίας. Πρόσφατα, στο πλαίσιο των ετήσιων βραβείων Κούρος της Λέσχης Επιχειρηματικότητας, βραβεύθηκε με το «Βραβείο Στέλιος Χατζηιωάννου - Επιχειρηματικό Ξεκίνημα της Χρονιάς 2011».

Τι είναι όμως τα εκτροφεία ανοικτού ολοκληρωμένου κύκλου, με βάση τα οποία έχουν αναπτύξει την επιχειρηματική τους δραστηριότητα οι αδελφές Βλάχου; Η Μαρία λέει ότι «δεν μπορούμε να σκεφτούμε τη μέθοδο του κλειστού τύπου, όπου τα σαλιγκάρια τρέφονται με σιτηρέσια και χημικά, εν αντιθέσει με του ανοικτού ολοκληρωμένου βιολογικού κύκλου». Προπάντων για οικονομικούς λόγους, ιδιαίτερα σε αυτή την παγκόσμια οικονομική κρίση, καθώς τα σιτηρέσια κοστίζουν πολύ παραπάνω από τα έσοδα του τελικού προϊόντος. Αν το σαλιγκάρι αναπτυχθεί αργά και φυσικά, τα κύτταρά του αφαιρούν το νερό και το κρέας του σαλιγκαριού είναι συμπαγές.

Δύσκολη υπόθεση. Πάντως, ένα εκτροφείο σαλιγκαριών δεν είναι εύκολη υπόθεση. Το αρχικό κεφάλαιο μπορεί να μη χρειάζεται να είναι ιδιαίτερα μεγάλο (10.000 ευρώ για εκτροφή τριών στρεμμάτων), όμως απαιτείται σκληρή δουλειά σε καθημερινή βάση και ιδιαίτερη προσοχή και γνώση όλων των μυστικών της σαλιγκαροτροφίας. Και βεβαίως προσοχή στα σκαμπανεβάσματα των τιμών (σήμερα η λιανική τιμή είναι περίπου 10 ευρώ το κιλό).

Οι μεγαλύτερες ποσότητες που παράγονται στην Ελλάδα εξάγονται, ενώ η τιμή τους καθορίζεται από το ιδιότυπο «χρηματιστήριο» των εστιατόρων του Παρισιού, της Μαδρίτης, του Μιλάνου και του Τορίνο. Κάθε στρέμμα δίνει 1.000-1.200 κιλά σαλιγκαριών τον χρόνο και η σημερινή παραγωγή διεθνώς καλύπτει μόλις το 10% της παγκόσμιας ζήτησης. Εκτός από την Κρήτη και τη Μάλτα, απαγορεύεται η συλλογή και εμπορία σαλιγκαριών από την ύπαιθρο.

Πηγή άρθρου: Tanea.gr

Creta Farms: Βρήκε το μυστικό της επιτυχίας στο λάδι

Με «όχημα» τη μοναδική στον κόσμο συνταγή «Εν Ελλάδι», η Creta Farms έχει καθιερωθεί ως μια πρωτοπόρα εταιρεία τροφίμων εντός και εκτός συνόρων. Σήμερα, παρά τις δυσκολίες που υψώνει η οικονομική κρίση, συνεχίζει υπό την καθοδήγηση των αδελφών Δομαζάκη να πρεσβεύει με τον καλύτερο τρόπο την ελληνική επιχειρηματικότητα και τη μεσογειακή διατροφή σε 15 χώρες και αναζητά ευκαιρίες για την ανάπτυξή της στο εξωτερικό.

Το 1970 η οικογένεια Δομαζάκη ιδρύει την πρώτη οργανωμένη μονάδα παραγωγής χοιρινού κρέατος στην Κρήτη. Σε μια έκταση 100 στρεμμάτων στη θέση Λατζιμάς, στο Ρέθυμνο, με δομημένο χώρο 5.000 τ.μ μπαίνουν τα θεμέλια για τη δημιουργία της μεγάλης σημερινής επιχείρησης. Τον Οκτώβριο του 1979 συστήνεται ως ανώνυμη εταιρεία η Creta Farm με την ενοποίηση των ατομικών επιχειρήσεων της οικογένειας Δομαζάκη. Το 1985 δημιουργείται το σφαγείο και το 1987 το τμήμα παραγωγής αλλαντικών.

Το 1990, αναλαμβάνει η σημερινή διοίκηση, τα αδέλφια Μανόλης και Κωνσταντίνος Δομαζάκης και ανοίγει μια καινούρια σελίδα στην ιστορία της εταιρείας. Στα χρόνια που ακολουθούν, η Creta Farm εξελίσσεται και εξαπλώνεται συνεχώς: διπλασιάζει τις εγκαταστάσεις της και οργανώνει το δίκτυο πωλήσεών της σε στρατηγικά σημεία σε όλη την Ελλάδα. Αγοράζει ακίνητα και δημιουργεί τα 5 υποκαταστήματά της με την ακόλουθη σειρά: Ηράκλειο Κρήτης, Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα και Πάτρα.

Χρονιά - ορόσημο 
Τον Απρίλιο του 2000, εισάγει τις μετοχές της στην Παράλληλη Αγορά του Χρηματιστηρίου Αθηνών αντλώντας από τη δημόσια εγγραφή περίπου 16,35 εκατ. ευρώ και το 2001 ύστερα από συνεχείς προσπάθειες και επιστημονικές έρευνες κατοχυρώνει στην Ελλάδα και σε άλλες 38 χώρες του κόσμου, την πατέντα των προϊόντων «Εν Ελλάδι», που αποτελεί τη μοναδική παγκοσμίως μέθοδο παραγωγής προϊόντων με βάση το κρέας, με την οποία γίνεται άμεση ενσωμάτωση του αγνού παρθένου ελαιολάδου και υποκατάσταση του ζωικού λίπους, ενώ μέχρι το 2005 κατοχυρώνει άλλες έξι σχετικές πατέντες. Στο μεταξύ πραγματοποιεί μια σειρά από εξαγορές που ισχυροποιούν τη θέση της έναντι των ανταγωνιστών της. Ανάμεσα σε αυτές, είναι η εξαγορά της «ΤΕΤΟ-ΦΑΡΜΑ» και η στρατηγικής σημασίας συμφωνία για την απόκτηση της «ΚΑΡΝΑ ΑΒΕΕ» στο Κρυονέρι του Ν. Αττικής, συνολικής επένδυσης 26 εκατ. ευρώ, όπου σήμερα λειτουργούν σύγχρονο κέντρο Logistics και υπερσύγχρονο κέντρο κοπής και συσκευασίας προϊόντων.

Εξωστρέφεια
Στις αρχές του 2007, η εταιρεία κάνει το μεγάλο βήμα στο εξωτερικό και το όραμα των αδελφών Δομαζάκη για καθιέρωση της Creta Farms ως μιας πρωτοπόρας εταιρείας τροφίμων σε παγκόσμιο επίπεδο αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά. Έτσι, μετά τη συστηματική και συντονισμένη προσπάθεια που διήρκεσε 18 μήνες, εισέρχεται στην αγορά των ΗΠΑ, συστήνοντας κοινοπραξία με τον όμιλο Clemens Family Corporation, τον 6ο μεγαλύτερο παραγωγό χοιρινού κρέατος στις ΗΠΑ.

Την επόμενη χρονιά εκμεταλλευόμενη τις κατοχυρωμένες πατέντες των πρωτοποριακών προϊόντων της, συνεχίζει τη διεθνή της ανάπτυξη. Το Μάρτιο του 2009, υπογράφει συμφωνία με την ισπανική εταιρεία ΑRGAL Groupo Alimentario, μια από τις μεγαλύτερες αλλαντοβιομηχανίες της ισπανικής αγοράς, και προσφέρει για πρώτη φορά στους Ισπανούς καταναλωτές αλλαντικά με ελαιόλαδο.

Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα δεν στέκεται εμπόδιο στα σχέδια επέκτασης και έτσι το 2010 «δίνει τα χέρια» με το σουηδικό κολοσσό στον χώρο των αλλαντικών Parsons AB, με στόχο τη σύσταση κοινής εταιρείας για την επέκταση των δραστηριοτήτων σε Σουηδία, Δανία, Φινλανδία και στις τρεις χώρες της Βαλτικής (Λιθουανία, Εσθονία, Λετονία) - αγορές αξίας 5 δισ. ευρώ. Παράλληλα, προκειμένου την επίσπευση των σχεδίων της στις ΗΠΑ αποκτά τον πλήρη έλεγχο της αμερικάνικης θυγατρικής της.

Το 2011, ακολουθούν ακόμη δυο ακόμη σημαντικές κινήσεις: η σύσταση κοινοπραξίας με την ιταλική Grandi Salumifici Italiani και η συμφωνία με τον όμιλο Agora Merchandising, ισχυρό παίκτη στην Ωκεανία για την εξαγωγή εξαιρετικής ποιότητας ελαιολάδου. Μέσα στο 2011, μπαίνει και ο θεμέλιος λίθος για τη μετεξέλιξη της Creta Farms από εταιρεία αλλαντικών σε εταιρεία τροφίμων, με τη δημιουργία του λευκού τυριού «Εν Ελλάδι Μεσογειακή» (σε συνεργασία με τη ΜΕΒΓΑΛ).

Επένδυση στην καινοτομία
Αποφασισμένη να συνεχίσει να επενδύει στην καινοτομία και την εξωστρέφεια, κόντρα στο δυσμενές οικονομικό περιβάλλον εμφανίζεται η διοίκηση της Creta Farms, προκειμένου να διατηρήσει τη σχέση εμπιστοσύνης που έχει χτίσει όλα τα προηγούμενα χρόνια με τους συνεργάτες της και κυρίως με τους καταναλωτές.

"Στη Creta Farms θεωρούμε τα στοιχεία της καινοτομίας και της εξωστρέφειας απαραίτητα για την ανάπτυξη μιας εταιρείας, είτε καλείται να λειτουργεί υπό συνθήκες εγχώριας ύφεσης είτε όχι", δήλωσε πρόσφατα στην «ΗτΣ» ο πρόεδρος της Creta Farms, Εμμανουήλ Δομαζάκης, τονίζοντας πως "είχαμε προετοιμαστεί καταλλήλως, έχουμε την ευελιξία να αντισταθμίσουμε τα παρελκόμενα της υφιστάμενης οικονομικής κρίσης". Και συμπλήρωσε πως "η δραστηριότητα στο εξωτερικό -είτε υλοποιείται με τη μορφή εξαγωγών είτε με τη δημιουργία κοινοπραξιών- και τα κέρδη που προέρχονται από αυτήν, μπορεί να αξιοποιηθεί ως μία «τράπεζα» επένδυσης για την ενίσχυση της θέσης της εταιρείας στην ελληνική αγορά. Παράλληλα, λειτουργούν ως ένεση τόνωσης για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας τόσο σε επίπεδο παραγωγής όσο και σε επίπεδο απασχόλησης και διατήρησης των θέσεων εργασίας".

Στο πλαίσιο αυτό, η εταιρεία εξακολουθεί να εξετάζει νέες αγορές για την επέκτασή της και παράλληλα διερευνά τις ευκαιρίες που παρουσιάζει η αγορά των τυροκομικών σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς είναι τριπλάσια σε μέγεθος της αντίστοιχης των αλλαντικών.

Πηγή άρθρου: imerisia.gr

Οι επτά κρυφές πληγές της κρίσης, σύμφωνα με την Hellastat

Τα άδεια ράφια, η φούσκα των εξαγωγών, οι κυρώσεις στο Ιράν, η επιχειρηματική καχυποψία, ο νόμος του ισχυρού, η παραοικονομία και η χρονική υστέρηση περιλαμβάνονται στις επτά κρυφές πληγές της κρίσης που επηρεάζουν και θα επηρεάσουν σημαντικά τις συνθήκες διαβίωσης των Ελλήνων, σύμφωνα με έρευνα της Hellastat.

Στo πλαίσιo της ετήσιας έκθεσης προοπτικών της ελληνικής οικονομίας, η εταιρεία ερευνών και μελετών Hellastat επισημαίνει σειρά προβληματικών καταστάσεων στην ελληνική οικονομία, οι οποίες, κατά την εκτίμηση της, θα επηρεάσουν την πορεία της ελληνικής αγοράς κατά το προσεχές δωδεκάμηνο.

 Όπως επισημαίνει ο διευθύνων σύμβουλος της Hellastat, Πάνος Μιχαλόπουλος «πρόκειται για επτά κρυφές πληγές που έχουν αναφερθεί ελάχιστα ή καθόλου μέχρι σήμερα, που επηρεάζουν όμως και θα επηρεάσουν πολύ τις συνθήκες διαβίωσης των Ελλήνων. Είναι πλέον μετρήσιμες τόσο οι αιτίες δημιουργίας τους όσο και τα φρικτά αποτελέσματα στην υγεία της ελληνικής οικονομίας. Η θεραπεία τους χρήζει άμεσης εκκίνησης». 

1. Τα Άδεια Ράφια. Η πλειονότητα των αγαθών που καταναλώνονται στην ελληνική αγορά αλλά και των απαραίτητων πρώτων υλών που απαιτούνται για την παραγωγή προϊόντων από τις ελληνικές μεταποιητικές εταιρείες εισάγεται από το εξωτερικό. Στη διάρκεια του 2011 και εντονότερα στο τέλος του τελευταίου τριμήνου έχουν κοπεί οι πιστώσεις, σχεδόν στο σύνολο τους, από τους προμηθευτές στην αλλοδαπή ως συνέπεια των υποβαθμίσεων των ελληνικών τραπεζών και του χαρακτηρισμού «αναξιόπιστη» που συνοδεύει τη χώρα σε όλες τις συναλλαγές, συζητήσεις και ειδήσεις.

 Συνέπεια αυτού του γεγονότος είναι η πώληση αγαθών και υλών από προμηθευτές του εξωτερικού μόνο με προκαταβολή του συνολικού τιμήματος. Δηλαδή μηδενική πίστωση. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και εύρωστες εταιρείες που έχουν τη δυνατότητα έκδοσης εγγυητικών επιστολών με την κατάθεση ισοδύναμου ποσού σε μετρητά δε τυγχάνουν καλύτερης μεταχείρισης στις συναλλαγές τους. Σύμφωνα με την Hellastat, ο Κινέζος, Γερμανός, Αμερικανός προμηθευτής εκτιμά ότι υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο κατάρρευσης των ελληνικών τραπεζών οπότε όλες οι εγγυητικές δε θα έχουν καμία απολύτως αξία, άρα οι απαιτήσεις τους θα καταστούν επισφαλείς.

 Αποτέλεσμα των προαναφερόμενων συνθηκών θα είναι η σταδιακή έλλειψη βασικών προϊόντων ακόμα και στα σούπερ μάρκετ, καθώς και η κυκλοφορία προϊόντων χαμηλότερης ποιότητας από προμηθευτές που δέχονται ακόμα να μας παρέχουν πίστωση. Το θετικό στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι «αναγκαστικά» θα ενισχυθούν τα παραγόμενα στην Ελλάδα προϊόντα που χρησιμοποιούν μόνο ελληνικές πρώτες ύλες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα τρόφιμα. Όμως η εγχώρια παραγωγή θα χρειαστεί χρόνο για να καλύψει το κενό στη ζήτηση που θα προκύψει από την απότομη έλλειψη των εισαγόμενων προϊόντων αλλά και την ποιότητα σε ορισμένες περιπτώσεις.

2. Η Φούσκα των εξαγωγών. Η έλλειψη εμπιστοσύνης στον Έλληνα πελάτη από τον προμηθευτή στο εξωτερικό, ισχύει στον ίδιο ακριβώς βαθμό και για τον Έλληνα προμηθευτή από τον ξένο πελάτη. Ο φόβος μήπως ο Έλληνας προμηθευτής τους «κρεμάσει» έχει ωθήσει πολλές ξένες εταιρείες να αναζητήσουν νέους προμηθευτές, όχι γιατί δεν είναι ευχαριστημένοι από τον Έλληνα συνεργάτη τους αλλά γιατί γνωρίζουν ότι οι ελληνικές τράπεζες κόβουν τα όρια, τα συνδικάτα είναι μόνιμα σε απεργιακή ετοιμότητα και το κράτος έχει γίνει «συνεταίρος» μέσω των δυσβάστακτών φόρων που έχει επιβάλλει στις επιχειρήσεις με συνέπεια να καθίσταται επισφαλής η ομαλή λειτουργία των Ελληνικών επιχειρήσεων από τη μια μέρα στην άλλη.

 Χαρακτηριστικό παράδειγμα δυσχέρειας που θα συναντήσουμε το 2012 είναι ο τουρισμός. Αυτή τη στιγμή που γίνονται οι κρατήσεις υπάρχουν μεγάλα πρακτορεία που αρνούνται να καταβάλουν προκαταβολές στους Έλληνες πελάτες τους σε ελληνικές τράπεζες με συνέπεια να σημειώνεται αργός ρυθμός κρατήσεων και ενδεχομένως μείωση από τις ετήσιες προβλέψεις. Η άνοδος των εξαγωγών που καταγράφεται είναι μόνο μια σπασμωδική εκτίναξη της τάσης κυρίως διότι τα επίπεδα ήταν απελπιστικά χαμηλά μέχρι σήμερα. Το θετικό γεγονός όμως είναι ότι λόγω της οικονομικής δυσχέρειας της χώρας ολοένα και περισσότερες ελληνικές εταιρείες έπαθαν και κρίση ταυτότητας και αναγκαστικά θα αναζητήσουν σίγουρα την επιβίωση τους στο εξωτερικό ως όφειλαν να κάνουν εδώ και καιρό τώρα.

3. Οι κυρώσεις στο Ιράν. Έχει υποεκτιμηθεί αρκετά το γεγονός ότι το Ιράν είναι η μοναδική πετρελαιοπαραγωγός χώρα που δέχεται να μας πουλά ακόμα με πίστωση. Κατά την τελευταία συνεδρίαση των αρχηγών των καρτών-μελών της ΕΕ, η μεγαλύτερη επιτυχία της ελληνικής αντιπροσωπείας ήταν ότι σε συνεργασία κυρίως με την Ιταλία απέτρεψαν την υπερψήφιση κυρώσεων κατά του Ιράν.

 Η ελληνική παραγωγή στο σύνολο της εξαρτάται σε σημαντικότατο ποσοστό από το πετρέλαιο. Αν παρουσιαστούν διακοπές ή ελλείψεις από τα συνήθη επίπεδα κατανάλωσης τότε η παραγωγικότητα μέσω της αδυναμίας κίνησης και ηλεκτροδότησης θα βρεθεί σε κατάσταση εμφράγματος. Τέλος, οι τύχες βασικών κλάδων όπως τα χημικά, τα πλαστικά, τα λιπάσματα που συμβάλλουν σημαντικά στη λειτουργία της οικονομίας θα πληγούν σε σημαντικό βαθμό.

4. Η Επιχειρηματική Καχυποψία. Σε μια αγορά που δε γνώριζε ποτέ την έννοια τις μετρητοίς, όπως η ελληνική, οι συναλλαγές παραδοσιακά στηρίζονταν στην σχέση εμπιστοσύνης που είχαν δημιουργήσει διαχρονικά πελάτες-προμηθευτές και της καλής «φήμης» που τους ακολουθούσε. Η εμπιστοσύνη αυτή διαρρήχτηκε και αντικαταστάθηκε με μια καθολική καχυποψία μεταξύ των συναλλασσόμενων. Αυτή η πληγή προκλήθηκε κατά κύριο λόγο από τα χαμηλά αντανακλαστικά των ελληνικών επιχειρήσεων στην αξιολόγηση και τη διαχείριση των πιστωτικών τους κινδύνων κυρίως λόγω της έλλειψης συστημάτων, στην υπερεκτίμηση της εμπειρικής γνώσης των πελατών τους και του «φαίνεσθαι» του επιχειρηματία.

Σύμφωνα με την Hellastat, είναι τραγικό να ασκείται κριτική μόνο προς την απροετοίμαστη κρατική μηχανή για τις συνθήκες τις κρίσης και να μην καυτηριάζεται καθόλου η ανυπαρξία μέσων και διαδικασιών από την πλευρά του ιδιωτικού τομέα που στερείται και τη δικαιολογία της γραφειοκρατίας. Αν σε όλα τα προαναφερόμενα προσθέσουμε και τα «επώνυμα» κανόνια διαπιστώνουμε ότι κανείς πλέον δεν εμπιστεύεται κανέναν. Ως αποτέλεσμα η φοβία αυτή, θα επηρεάσει αρνητικά το ύψος των πωλήσεων καθώς όλες οι εταιρείες θα προτιμούν λιγότερες πωλήσεις στο σύνολο προς εκείνους τους λίγους που ακόμα θα μπορούν να πληρώνουν μετρητοίς ή κάτι κοντά στο μετρητοίς. Το σπάσιμο του παραδοσιακού δεσμού των Ελληνικών εμπορικών συναλλαγών ίσως να είναι και η πληγή που θα κλείσει, αν κλείσει, πολύ δύσκολα ακόμα κι όταν έχει περάσει η κρίση.

5. Ο Νόμος του Ισχυρού. Σε συνθήκες «πολέμου» υπάρχουν πάντα εκείνοι οι δυνατοί ή οι επιτήδειοι που εκμεταλλεύονται τις καταστάσεις προς όφελος τους. Είναι πλέον μετρήσιμο το γεγονός που θα επικρατήσει το 2012 όπου μεγάλες επιχειρηματικές μονάδες προφασιζόμενες την κρίση μεταθέτουν τις πληρωμές τους αντισυμβατικά 30-90 μέρες και χωρίς να καταβάλουν στους προμηθευτές τους ως όφειλαν τον ΦΠΑ εντός προθεσμιών.

 Δηλαδή, θα είναι συχνό το φαινόμενο όπου ένας μικρός προμηθευτής θα αναγκάζεται να χρηματοδοτεί το ΦΠΑ ενός μεγαλό-πελάτη (π.χ. μια τράπεζα) διότι ενημερώθηκε ότι η «νέα» πολιτική της είναι η πληρωμή της συνολικής αξία του τιμολογίου να πληρώνεται στις 120 αντί 60 ημέρες. Η πληγή αυτή θα οδηγήσει σε κλείσιμο πολλές μικρομεσαίες εταιρείες ή ακόμα χειρότερα στην μη καταβολή φορολογικών οφειλών προς το δημόσιο με δραματικές εξελίξεις για τους επιχειρηματίες και την αγορά.

6. Η Παραοικονομία. Μια παλιά, γνώριμη πληγή ανοίγει δυστυχώς ακόμα περισσότερο ως αποτέλεσμα της προσπάθειας αυτοσυντήρησης των εταιρειών ώστε αποφεύγοντας την έκδοση παραστατικών να καταβάλουν υποχρεώσεις προς το δημόσιο. Αυτή βέβαια η κοντόφθαλμη λογική θα οδηγήσει μαθηματικά στην επιβολή νέων οριζόντιων φορολογικών βαρών ως αντιστάθμισμα της απόκλισης των στόχων είσπραξης από το κράτος.

Παράλληλα όμως η πληγή της παραοικονομίας εμποτίζεται και με τη διαρκώς αυξανόμενη λειτουργία παρατραπεζών και τοκογλυφίας. Σε κατάσταση απόγνωσης, επιχειρήσεις και καταναλωτές οδηγούνται σε παρανοϊκό και παράνομο ευκαιριακό δανεισμό στην απελπισία τους να καλύψουν τρέχουσες υποχρεώσεις προς τράπεζες, προμηθευτές και δημόσιο. Ως αποτέλεσμα ισχυροποιούνται παρασιτικοί οργανισμοί όπως τα ενεχυροδανειστήρια χρυσού, οι παρατράπεζες και οι τοκογλύφοι και θα αποδυναμωθεί η υγιής επιχειρηματικότητα και η κοινωνική συνοχή.

7. Η Χρονική Υστέρηση. Ανοικτή πληγή θα παραμείνει για όλο το 2012 η βραδεία και περιορισμένη αποκλιμάκωση των τιμών πώλησης αγαθών και ιδιαίτερα των υπηρεσιών σε σχέση με τη μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος ιδιωτών και επιχειρήσεων αλλά και της σημαντικής αύξησης της ανεργίας. Δυστυχώς έχει μετρηθεί ότι δεν έχει υπάρξει σημαντική βελτίωση των χρεώσεων ειδικά των ελεύθερων επαγγελματιών τεχνιτών και επιστημόνων όπου εξακολουθούν και χρεώνουν μεροκάματα και ωριαίες αμοιβές του 2009.

Η βασική συνέπεια της χρονικής υστέρησης της σύγκλισης εισοδήματος-τιμών είναι η διαρκής αναβολή αγορών, όχι μόνο έλλειψης διαθεσίμων αλλά και της έντονης φοβίας ότι η σύγκλιση δε θα συντελεστεί σύντομα. Συνεπώς η πληγή αυτή δημιουργεί στασιμότητα στη λήψη αποφάσεων από τους ιδιώτες και τις επιχειρήσεις ακόμα και για τις μέχρι σήμερα αυτονόητες και αναγκαίες αγορές και επενδύσεις.

Πηγή άρθρου: Kathimerini.gr